- xoş gəldin
- hoş geldin
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
xoş gəldin
Look at other dictionaries:
xoş — sif. <fars.> 1. Ürəyəyatan, xoşlandıran, xoşagələn, bəyənilən, yaxşı, gözəl. Xoş xasiyyət. Xoş təbiət. Xoş səda. – <Quşların> . . xoş avazları cütçünü həvəsə gətirdi. S. S. A.. <Xədicə> olduqca xoşsöhbət, eyi təbiətli, geniş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşgəldin — eləmək – gələnə «xoş gəldin!» deyərək salamlaşmaq. <Nuriyyə:> Əynində güllü xalat, başında ağ haşiyəli bənövüş kəlağayı, . . yumru bir qadın qabağımıza yeriyərək mənə xoşgəldin elədi. İ. Ə.. Tahirzadə elə bil çoxdan dayanıb onları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mehr — 1. is. <fars.> klas. Sevgi, məhəbbət. Könlün xoş isə, təbəssüm eylə! Mehrin var isə, tərəhhüm eylə! F.. Mənə ol mahimehrim yəqinimdir ki, ram olmaz; Dedim ki, mehri çıxmaz sinədən, ömrüm tamam olmaz. S. Ə. Ş.. Mehr etmək – məhəbbət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zor — <fars.> 1. is. Güc. Muzdur anladı ki, çox pulun zoru da çox olurmuş. S. M. Q.. <Mirzə Həsən:> Bundan sonra traktor adlanan maşının zoru ilə əkəcəksiniz. Ə. H.. <Harun:> Düşmənin zoru qabağında könül xof eyləməz. Ü. H.. Zor etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərhəba — ə. ərəblərdə: «xoş gəldin», türklərdə: «salam», azərbaycanlılarda: «əhsən, afərin» … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xoşaməd — f. 1) bax: xoşamədi; 2) «xoş gəldin(iz)» demə; 3) yaltaqcasına tərifləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəndəlik — is. köhn. 1. Köləlik, qulluq. 2. Qulluqçuluq, nökərlik, xidmətçilik. Buyur, ta bəndəlik edim baş ilən; Hər nə qulluğundur cana, xoş gəldin! M. P. V.. <Ağa Həsən:> Xanım, niyə məni bəndəliyə qəbul etmirsən, məndən nə xəta baş veribdir? M. F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haqq-hesab — is. <ər.> 1. Hər hansı hesablamanın nəticəsi; hesablama, hesab. Hamı işdən çəkilib çıxdığı halda, mühasib çıxmaq istəmir və əlindəki haqq hesabı başa çatdırmağa çalışırdı. S. R.. Zülfüqar çox tutqun idi. Haqq hesab düz gəlmədiyi üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıldırım — sif. Çılpaq, dik və uca; yalçın. Sıldırım dağ. – <İskəndər bəy> sıldırım bir qayanın başında laçın yuvasına bənzər, ağ daşdan bina olunmuş ikimərtəbəli sarayında oturub hər tərəfə fərman göndərərdi. Ə. H.. Xoş gəldin söyləyir yenə şairə;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sidq — is. <ər.> Sədaqət, səmimilik, ürək təmizliyi. Sidqlə, sidq ilə – bax sidqiürəkdən. Bitibdir dağda lalə; Oxşar gül üzdə xalə; Sidqinən sevən ürək; Axır çatar vüsalə. (Bayatı). Artıran söz qədrini sidq ilə qədrin artırar; Kim nə miqdar olsa,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
